مقدمه
آب نما و استخر در باغ های ایران یكی از ضروری ترین عناصر ایجاد باغ بوده است. استخر باغ های قدیمی دارای عمق زیاد و چندین فواره بوده اند از جمله استخر باغ بزرگ هزار جریب كه در دوره صفویه در اصفهان احداث شد و پانصد فواره داشت.
در ایران باستان آب پیام آور روشنایی و پاكی به شمار می رفت و از ارزش زیادی برخوردار بود. شاید به علت اینكه ایران كشوری كم آب بوده، این مایع حیاتی بین ایشان قدر و منزلتی والا داشته است. آب در نزد ایرانیان نه تنها برای رفع نیازها مورد استفاده قرار می گرفته، بلكه از لحاظ معنوی و روحی نیز تاثیر بسیاری داشته است. آب با قابلیت های مختلف خود مانند حیات، تازگی، درخشندگی، پاكیزگی، رونق و رواج روشنایی، سكون و آرامش و تحرك، احساس های متفاوت در روح و روان انسان گذارده است. به همین دلیل همواره در مكان هایی كه ساخته دست بشر هستند، به صورت های مختلف برای خود جا باز كرده است.