چکیده
هدف از انجام این پژوهش مشخص کردن تأثیر مشاوره گروهی به شیوه مراجع محوری در تغییر خودپنداره نوجوانان بزهکار است. پژوهشگر به دنبال رد یا تأیید فرضیه به این شرح می باشد:
فرضیه اول: مشاوره گروهی به شیوه مراجع محوری در تغییر خودپنداره نوجوانان بزهکار است.
فرضیه دوم: بین میزان تأثیرپذیری خودپنداره با مشاوره گروهی به شیوه مراجع محوری و سطح سواد رابطه وجود دارد.
فرضیه سوم: بین میزان تأثیرپذیری خودپنداره با مشاوره گروهی به شیوه مراجع محوری و درآمد رابطه وجود دارد.
فرضیه چهارم: بین میزان تأثیرپذیری خودپنداره با مشاوره گروهی به شیوه مراجع محوری و سن رابطه وجود دارد.
فرضیه پنجم: بین میزان تأثیرپذیری خودپنداره با مشاوره گروهی به شیوه مراجع محوری و طلاق والدین رابطه وجود دارد.
این پژوهش آزمایشی است و جامعه آماری آن کلیه نوجوانان بزهکار هستند که در کانون اصلاح و تربیت استان بوشهر نگه داری می شوند. از 16 نوجوان بزهکاری که در این مرکز حضور داشتند، 8 نفر به عنوان گروه شاهد و 8 نفر آزمایش تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون برای هر دو گروه اجرا شد و بعد از اجرای پیش آزمون اعضای گروه آزمایش در 7 جلسه و به مدت 60 دقیقه مشاوره گروهی به شیوه مراجع محوری انجام شد و سپس پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. ابزار اندازه گیری در این تحقیق پرسشنامه خودپنداره بود. داده های حاصل به وسیله آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن براون مورد تجزیه وت حلیل قرار گرفت. نتایج و اطلاعات به دست آمده نشان می دهد که بین دو گروه آزمایش و شاهد در عامل خودپنداره تفاوت معناداری وجود دارد.
نمای دیوار حیاط ساختمان آپارتمان 4 طبقه روی پیلوت - 667