شخصیتهای تاریخ بیهقی
تاریخ بیهقی با خصوصیات خاص خود، جزو معدود آثار این مرز و بوم است كه در پهنه گسترده ادب و تاریخ ایران به رشته تحریر درآمده، تا از یكسو پیوند ما را با تاریخ هزار سال پیش برقرار سازد و از جانب دیگر روحمان را با غنای دلپذیر ادب فارسی آشنا و سیراب و غنی گرداند. اوج فرهنگ غنی اسلامی در این كتاب جلوه گر است: ادب در اوج كمال و تاریخ در اوج تقوی و امانت. این رادمرد ادب و تاریخ دو مقوله نامانوس ادب و تاریخ را آنچنان با یكدیگر پیوند داده و قرین، بلكه در یك پیكر قرار داده است كه خواننده هنگام مطالعه همواره در تردید است كه آیا اثری تاریخی است یا ادبی؟ و البته كه هر دو هست. بیهقی نیز رجلی است كه همانند كتابش دارای دو شخصیت ممتاز تاریخی و ادبی است. از اینرو ادیبان او را از خود می دانند و اهل تاریخ هم. جدالی است كه به اتحاد می انجامد. همچنان كه ادب و تاریخ در كتاب او دست در دست هم دارند. در مطالعه تاریخ بیهقی و دیگر كتب تاریخی، به گوشه های بسیار ظریف و باریك و حساسی از زندگی و شخصیت افراد منقول در تاریخ بیهقی برخورد می كنیم، كه الحق جا دارد پیرامون هر یك كتابی تحلیلی نوشته می شود، و برایم بسیار دشوار بود و واقعا دریغم می آمد كه به خاطر محدودیت در حجم رساله بالاجبار مطالب ارزنده ای را حذف كرده و نادیده انگارم. شخصیتهایی نظیر سبكتگین، امیرمحمود، امیرمسعود، بونصر مشكان، ابوالفضل بیهقی، خواجه احمدحسن میمندی، خواجه احمد عبدالصمد، خوارزمشاه آلتونتاش و حتی شخصیتهایی منفی چون بوسهل زوزنی و… اینها همه افرادی در خور تعمق هستند كه روال و جریان تاریخ ایران و خط سیر آن را رقم زده اند. مطالب ارزنده دیگری در این كتاب درخور تعمق و بررسی است. از جمله: زبان بیهقی، موسیقی كلام بیهقی، دستور زبان بیهقی و كلام شعرواره او، كه همچنان كه در شعر نمی توان كلمه ای را برداشت و جای آن كلمه یا لفظی دیگر نهاد، كلام بیهقی نیز چنین است.
نمای دیوار حیاط ساختمان آپارتمان 4 طبقه روی پیلوت - 667