دسته: زبان و ادبیات فارسی
حجم فایل: 20 کیلوبایت
تعداد صفحه: 10
چکیده:
خواجه شمس‌الدین محمد بن محمد بن محمد شیرازی متخلص به «حافظ» و ملقب به « لسان‌الغیب» و « ترجمان الاسرار» از شاعران بزرگ غزلسرای ایران در قرن هشتم هجری است.
اجداد او اصلاً از كوپای « كوهپایة» اصفهان بوده‌اند و نیای او در ایام حكومت اتابكان سلغری از آنجا به شیراز آمد و در همان شهر متوطن شد، و نیز چنین نوشته‌اند كه پدرش « بهاء الدین محمد» بازرگانی می‌كرد و مادرش از اهل كازرون و خانة ایشان در « دروازة كازرون شیراز» واقع بود.
ولادت حافظ در اوایل قرن هشتم هجری، حدود سال 727 در شیراز اتفاق افتاد و او به سال كوچكتر از برادران خود بود. بعد از مرگ بهاء الدین پسران او پراكنده شدند و شمس‌الدین محمد كه خرسال بود با مادر در شیراز ماند و روزگار آن دو به تهیدستی می‌گذشت. به همین سبب حافظ همین كه به مرحلة تمییز رسید در نانوایی محله به خمیرگیری مشغول شد تا آنكه عشق به تحصیل كمالات او را به مكتب‌خانه كشانید.
نمای دیوار حیاط ساختمان آپارتمان 4 طبقه روی پیلوت - 667